Bezokolicznik w języku angielskim

• Bezokolicznik z 'to'
• Bezokolicznik i gerund - różnice w znaczeniu
• Bezokolicznik po czasownikach
• Bezokolicznik lub gerund po czasownikach

Podstawowa forma czasownika (write) często funkcjonuje jako bezokolicznik. W podręcznikach gramatyki angielskiej określa się go jako bare infinitive, czyli bezokolicznik bez poprzedzającego go wyrazu to. Należy odróżniać go od formy to-infinitive, w której przed samym czasownikiem, należy użyć wyrazu to (to write). Forma czasownika z końcówką -ing (writing) czasami funkcjonuje jako gerund. Po wiele czasownikach i przymiotnikach oraz niektórych rzeczownikach możliwe jest użycie jednej z dwóch form tj. to-infinitive lub gerund. W niektórych przypadkach zasadniczo zmienia się znaczenie zdania, gdy użyjemy jednej z form, dlatego należy zapamiętać po których czasownikach użyjemy formy bezokolicznikowej a po których formy gerund.

Tabelka poniżej przedstawia wszystkie formy bezokolicznika występujące w języku angielskim.

Present infinitive	to write, to go
Present continuous infinitive	to be writing, to be going
Perfect infinitive	to have written, to have gone
Perfect continuous infinitive	to have been writing, to have been going
Present infinitive passive	to be written
Perfect infinitive passive	to have been written

Należy pamiętać, że w przypadku czasowników modalnych stosujemy po nich wyłącznie formę czasownika bez to. Wyjątkiem jest czasownik ought po którym występuje to.

I can drive a car.
You could visit him.
He should study law.